In premiere, een artikkel dat we naar aanleiding van onze Tentoonstelling hebben geschreven.
Onze eerste..
In het leven van een kantvereniging zijn er vele eersten. Een goed jaar en 6 maanden of 2 zwangerschappen geleden, hadden we onze eerste “eerste”. Onze eerste bijeenkomst. En nu staan we op enkele uren van nog een belangrijkste eerste, ”Onze eerste tentoonstelling”.
Al een aantal maanden zijn we druk aan het voorbereiden, we zijn sinds midden augustus niet veel meer thuis te vinden. We bezoeken verschillende tentoonstellingen en zetten ook in onze omgeving ons beste beentje voor. Met verschillende kant demonstraties maken we iedereen zo nieuwsgierig mogelijk naar wat Zennekant van zijn kantkussen kan toveren.
De voorbereidingen zijn afgerond, één voor één sluiten we de deuren van de lokalen. Alles staat klaar voor morgen. Onze eerste tentoonstelling is opgesteld. Nu is het afwachten, nog een paar uurtjes en we kunnen beginnen aan onze “eerste” tentoonstellingsdag.
Al een tijdje komt er een nachtmerrie, bij ons te grazen. Onze grootste angst is dat al dit werk voor niets zal zijn. We willen onze kloskunsten tonen, en iedereen laten zien dat onze kant niet oubollig en saai is. Maar dit kan niet gebeuren als er niemand voorbij de deur komt.
Tot onze eigen verbazing is onze nachtmerrie vertrokken van de weide, reeds om 10 minuten voor de officiële openingsuur mogen we onze eerste bezoekers begroeten, en nog beter, we blijven steeds maar meer mensen verwelkomen.
We hadden angst, waarschijnlijk als elke jonge kantvereniging. Een eerste is altijd moeilijk.
Maar deze eerste is volgens de bedankjes in ons gastenboek toch geen mislukking geworden.
Ook van onze leden krijgen we een schouderklopje voor ons werk van gisteren. We antwoorden simpel weg zonder jullie werken zou het hier leeg staan. We zijn trots op de werken van onze leden. En hopen dat deze eerste tentoonstelling hun ook zal inspireren om meer met hun werken naar buiten te komen.
Er komen nog een paar leuke verrassing op zaterdag, we hebben de regionale krant gehaald.
Na een kleine vermelding in de krant vrijdag staan we vandaag met een leuke foto en artikel in de regionale pagina’s van de krant. Het artikel “kantklossen is hip” is het resultaat van een geheel onverwacht interview aan de telefoon van eerder deze week. Nog een eerste om aan de lijst toe te voegen.
Zaterdag vliegt voorbij en op zondag kunnen we eventjes beginnen dagdromen over de toekomst. Morgens komt ons jongste van 9 jaar langs klossen en in de namiddag kriebelt het bij de 10 jarige dochter van één van de leden. Zodra er een kussen voor haar vrij is en een woordje uitleg is ze op de kantweg gestapt. Een nieuwe generatie van kantklossters is zich aan het vormen.
We kunnen ‘s avonds met een goed gevoel de deuren achter ons afsluiten. Deze eerste is voorbij en is niet in het honderd gelopen. Wat we hoorden was steeds positief , en motiveerde iedereen van Zennekant, om door te gaan. Een beloning voor het harde werk van iedereen.
We hadden deze tentoonstelling niet kunnen realiseren zonder de hulp van onze leden.
Ondertussen zijn we samen om klosjes te tellen, als jullie je afvragen of we dit op regelmatige basis ons mee vermaken is het antwoord ‘nee’. Maar we willen de winnaar opzoeken van onze gratis prijsvraag.
Voor iedereen die zijn gok capaciteiten wilt u toetsen, hebben we de volgende informatie. Het aantal klosjes in de pot kwam op 282 klosjes verder bezorgde onze beenhouwer ons het geijkte gewicht van 1,160 kg.
Na het sorteren van alle deelnemingsformulieren kennen we de winnaar van het ingekaderde kantwerkje van een jong plassertje. We zullen er voor zorgen dat hij snel de verhuis maakt naar zijn nieuwe thuis in Blankenberge bij Ann Lambrechts. Zij zat er met 283 klosjes het dichtste bij het juiste aantal.
Met deze willen we nog eens al onze bezoekers bedanken voor jullie bezoek, jullie kwamen uit alle windstreken van België en dat heeft ons zeer diep getroffen.
Je mag ons dus zeker bij jullie tentoonstellingen verwachten.
