maandag 17 augustus 2009

Uitstap brugge: Verslag deel 2

Nadat we allemaal iets achter de kiezen hebben gestopt en sommigen aan hun osteoporose hebben gewerkt, gaan we weer op stap, de eerste halte is niet ver van de boekhandel "De Meester".
Nu beslissen we om naar het kantcentrum door te stappen.
Dat is wel een eindje, maar langs en over het water is het een mooie wandeling.




Eenmaal aan het kantcentrum, kunnen we eens iets anders doen dan shoppen.
We beslissen om de kerk en het museum te bezoeken.
In de kerk is de uitgelaten bende ineens stil. Het is een raar gevoel.

In het museum is het van "aah" en "ooh", er liggen prachtige oude kanten. Af en toe mijn kant geschiedkundig geheugen ophalen en dan heel beperkt voor gids spelen.

Terwijl er op de "plakkenblijvers" wordt gewacht, ga ik toch eventjes Marijke goedendag wensen en ondertussen nog wat promotie voeren. Affiche en foldertjes worden afgegeven. "Bedankt kantcentrum".

Natuurlijk bezoeken we de open kantstanden waar we weer eens een verborgen truc van de kant leren. Nieuwsgierig ? Vraag het ons maar eens.



Oeps. We wilden de trein terug nemen om 16u, maar als we bij het verlaten van het kantcentrum op onze horloge kijken, zijn we deze trein al lang kwijt.

We zijn hier nu toch, dus gebruiken we die kans om nog eventjes het Appostolientje binnen te springen. En eventjes, wat noem je eventjes, als je over een tafel vol mooie garens staat, die juist in promotie staan.



Dan volgt de lange wandeling naar het station. Iets te vroeg stoppen we, om wie dat wil de kans te geven even aan de osteoporose te werken, op de kosten van de club.

Nadien zakken we af naar de rand van Brugge om hier via de groene band terug te keren naar het station. We hadden beter aan de Gentpoort aan de osteoporose gewerkt, maar dat weten we nu voor een volgende keer.

De NMBS zat ons 's avonds bijna allemaal tegen. We stapten op een overvolle trein.
Rechtstaan tot in Gent, waar toch enkelen een zitplaatsje vonden om de voetjes wat te laten rusten.
Ondertussen berichtje van Irène dat ze alleen en verlaten zat op de trein naar Oostende.
In Brussel was er de treinwissel. Daar ging een groot deel van mijn kuikens richting Linkebeek en Rode.
Aan de eindstop in Halle was de fut eruit, het staan had er ons door gehaald.

Toch eens kijken hoe we het een volgende keer nog anders kunnen aanpakken.

Voor de curieuze neuzen, hou het laatste weekend van januari vrij.

Geen opmerkingen: